اوسیپ ماندلشتام ای آسمان، آسمان، به خوابم خواهی دید! محال است که سراسر کور باشی و سوخته باشد روز چون برگی سپید: اندکی دود و اندک خاکستری! از مجموعه شعر «سنگ» 1913 ترجمه: سهراب مختاری
آنجا از راه می رسد شاعر و سپس به نور بازمی گردد با آوازهایش و می افشاندشان از این شعر مرا فقط هیچ بجای می ماند از رازِ بی پایان جوزپه اونگارتی ترجمه سهراب مختاری
